Het paasfeest in combinatie met ons corona-leven en de recente gebeurtenissen bij én in enkele kerken inspireerde me op 4 april 2021, eerste paasdag, tot het schrijven van de volgende overspiegeling.
Geen gelijke monniken, gelijke corona-kappen voor de kerk
Zou een herrezen Jezus de uitzonderingspositie van kerken en andere religieuze gebouwen voor de geldigheid van de algemene coronaregels gewaardeerd hebben?
Bezoekers van deze gebouwen mogen veel meer dan mensen die andere gebouwen bezoeken: ze hoeven geen mondkapje op, ze mogen zingen en ze mogen met meer dan 30 personen in de ruimte aanwezig zijn. De bevoegdheid om deze speciale rechten in te perken vanwege veiligheid of volksgezondheid ligt bij de gemeentelijke politiek. We zagen dat in de gemeentes Urk en Krimpen aan de IJssel dat deze rechten niet waren ingeperkt. De kerkgebouwen waren vorig weekend met respectievelijk 100 en 600 tot 700 gelovigen gevuld.
Afgelopen week hebben we eveneens gezien welke emoties en onbegrip een aparte behandeling van religie aanwakkert. Zowel bij degenen die de ongelijkwaardige behandeling en het negatieve corona-effect op de volksgezondheid ter sprake willen brengen als ook bij de bezoekers van de kerken die hun voorrecht boven elke vorm van discussie verheven achten.
De bezoekers van deze kerken schaden de gezondheid van zichzelf en anderen door zich niet aan de algemene corona-regels te houden. Wat zou Jezus, als representant van het concept naastenliefde, hebben gevonden van dit gebrek aan meelevendheid met de rest van de samenleving? De rest van de samenleving die een hogere kans heeft door deze mensen wordt besmet. En de overbelaste ziekenhuiszorg die door hun gedrag nog meer patiënten te verwerken krijgt? Zijn deze gelovigen niet net zo verantwoordelijk voor hun gedrag? En waarom geldt voor hen niet een gelijkwaardige behandeling met de rest van de samenleving als zij willen samenkomen? Of moet de rest dan eerst snel een religie oprichten en het samenkomstgebouw als religieus gebouw bestempelen?
Dit weekend vieren we Pasen. Pasen gaat over de herrijzenis van Jezus Christus. Over het leven na de dood. Over de overwinning van het leven op de dood. Op transformatie van het nieuwe begin. Op de lente. Het gaat over het vieren van het nieuwe leven. Het leven.
En niet over ongelijkwaardige behandeling en egocentrisch gedrag. Ben benieuwd wat Jezus ervan gevonden zou hebben.