Toen ik vorige week de pech van Kasja Ollongren vernam, moest ik meteen aan Bridget Jones denken. Het inspireerde me op 1 april 2021 tot het volgende artikel.
Bridget Jones moment is blockbuster voor media en politiek
Bridget Jones. Dat waren de eerste gedachten die bovenkwamen bij de beelden van Kajsa Ollongren vorige week donderdag. Met een positieve corona-testuitslag liep ze gehaast op hoge hakken naar de auto met chauffeur. Misschien vol schaamte over al die mensen die ze mogelijk zou kunnen hebben aangestoken. Om zo snel mogelijk met het virus het Binnenhof te verlaten had ze de papieren bij elkaar gegrist en onder haar arm gestopt. Ze had niet de tijd genomen om ze in haar tas te stoppen zoals de normale routine is. Snel mondkapje op en jas aan. Geen tijd om de jas dicht te doen. Het regende. Ook dat nog. Dan denk je ineens aan je haar en de regendruppels die het werk van je föhn of de kapper kunnen verwoesten. Herkenbaar. Capuchon op.
Ze werd natuurlijk gefotografeerd. Een positieve verkenner is nieuws. De foto bleek bij extreem inzoomen gevoelig nieuws te bevatten. De verkeerde pagina lag boven. Het ultieme Bridget Jones moment. Zo’n dag waarop alles fout gaat.
Is er dan geen regel over privacy en vertrouwelijkheid van werkdocumenten?
Binnen de Tweede kamer gebouwen zijn er persregels over de privacy van mondelinge en schriftelijke communicatie. Het korte stukje lopen naar de auto met chauffeur viel niet onder deze regels. Domme pech dus. Het ANP benutte de vogelvrijheid van die paar meter. De media smullen van Bridget Jones momentjes. Persvogelvrijheid.
De leesbare letters bevatten zinnen als ‘Linkse partijen houden elkaar niet echt vast’ en ‘Pieter Omtzigt: functie elders’. Is het vreemd dat verkenners dit soort informatie meenemen in hun verkenning?
Het gefotografeerde vel met aantekeningen ging inderdaad niet over een inventarisatie van de inhoud van de programma’s, maar over emoties en chemie binnen en tussen de partijen. Over hetgeen in menselijke samenwerkingsverbanden belangrijk is voor het slagen daarvan. En dus ook bij informeren en formeren. Het was misschien gekker geweest als de onrust en strijd binnen het CDA niet op zo’n emoties-pagina was genoemd. Meer dan een inventarisatie van gevoelens en sfeer kan het ook niet geweest zijn, want de verkenners gaan niet over functies. De Bridget Jones pech is dat dan het ergste zinnetje uit het hele pakket vertrouwelijke papieren net in beeld komt.
Het Bridget Jones moment beheerst sinds een week het toneel van de media en de politieke arena, waarbij politici en pers de woorden ‘vertrouwen in de democratie’ naar voren halen. Logisch vanwege het verband met de toeslagenaffaire en de doortastende rol daarin van Pieter Omtzigt. Evenzo is het logisch dat de verstoorde verhoudingen binnen het CDA bij de verkenningen worden meegenomen. De formulering was onhandig en niet voor openbaarmaking bedoeld. Maar is dat gezien de macht en de rol van de verkenners zodanig ernstig dat dit Bridget Jones moment hard moet worden afgestraft?
Is een menselijke fout die laat zien dat formeren en informeren naast inhoud ook over menselijke relaties en emoties gaat niet van een totaal andere orde dan het blootleggen van een onderdrukkend machtssysteem van de belastingdienst?