Voor onze dochters

De vervulling van een droom komt uit: over 8 weken kan ik mijn kennis en inzichten met jullie te delen. ‘Voor onze dochters’ komt in september uit en is nu al te bestellen via www.monikabankert.com

Bestel hier jouw gesigneerde exemplaar van de unieke eerste druk en maak kans op 2 kaartjes voor de bijzondere boekpresentatie op zondagavond 12 september in Amsterdam.

Nog 10 weken – focus

Nog 10 weken…

Deze week heb ik me bezig gehouden met de drukproefcontrole tot ongeveer 1 uur geleden. Dat is ook de reden dat dit vlog (aflevering 4 alweer) op een iets later tijdstip dan gebruikelijk verschijnt.

Het goede nieuws is dat deze controle nu is afgerond! Een grote klus waarover ik je in het vlog meer vertel en ook mijn geheim om dit geconcentreerde werkje langdurig te kunnen volhouden.

https://youtu.be/JpWP4h6xp_o

!#vooronzedochters#menselijkewereld#focus#drukproef#vrouwelijkleiderschap#vrouwenonderdrukking #nieuwboek #evolutie

Nog 12 weken en mijn lustrumverjaardag

Nog 12 weken voordat ik mijn boek aan de buitenwereld presenteer. Deze tweede aflevering van mijn vlogserie ‘Nog 13 weken’ gaat over lustrumverjaardagen en hoe de afgelopen week is gegaan. Ik wens je veel kijkplezier en tot volgende week!

PS. Straks voor op de taart. De cijferkaarsjes waren wegens leveringsproblemen niet meer verkrijgbaar bij de Hema. Gelukkig zijn er nog wel letters en hebben de Romeinen voor dit Hema-probleem een goede oplossing bedacht.

Nog 13 weken

Vandaag is het 13 juni 2021.

Over precies 13 weken laat ik mijn boek liefdevol los in de buitenwereld. Ik voel me blij en trots dat dit grote project zijn afronding nadert! En dat het verhaal gelezen kan worden.

Graag deel ik met jullie vanaf nu iedere week mijn belevenissen rondom het boek bij deze laatste spannende 13 weken.

Deze zondag mijn vlog-verslag van de gebeurtenissen van de afgelopen week en de vraag waarmee het allemaal begon.

https://youtu.be/LKwEHCuZ0gk

De belangrijkste gebeurtenis deze afgelopen week was de fotoshoot met branding-specialiste Natascha Koningsveld en fotografe Cindy Bakker.

Het was een supergezellige dag met twee zeer deskundige vakvrouwen waarin ik me verwend voelde als een prinsesje: het enige wat ik hoefde te doen was omkleden en poseren.

Ik ben heel benieuwd naar de foto’s van Cindy die straks te zien zullen zijn op mijn nieuwe website en op de achterflap van het boek. Voor nu alvast een preview met een paar foto’s die Natascha op deze dag heeft gemaakt. Heel blij mee!

Donderdag 10 juni 2021 gemaakt door Natascha Koningsveld
Donderdag 10 juni 2021 gemaakt door Natascha Koningsveld

#fotoshoot#vooronzedochters#nataschakoningsveld#cindybakker#monikabankert#menselijkheid#waaromvrouwenonderdrukking#nog13weken

Aan de beurt

Opeens ben je eindelijk aan de beurt… en wat doe je? Wat voor mij als een bevrijding voelt is voor sommige anderen een bron van stress. Ze twijfelen of ze zich gaan laten inenten of ze weten zeker dat het ze geen prik gaan nemen. Lange gesprekken hierover met vrouwelijke generatiegenoten bepaalden mijn weekend. 

‘Wat zijn jouw overwegingen geweest om tot niet-inenting te besluiten?”

De overeenkomst van deze niet-ingeënten, hierna genoemd als anti-vaxxers, is dat zij niet behoren tot een risico-categorie, want ze zijn jonger en leven gezond. Helemaal zonder risico zijn ook zij niet, want de genetische pech van een op hol slaand afweersysteem leidend tot IC-opname en/of long covid kan iedereen overkomen. In ieder geval totdat we zeker weten welke genenpatroon dit veroorzaakt. 

Als het motief van de angst voor een ernstig verloop van corona niet aanwezig is, bepalen andere overwegingen een besluitvorming die resulteert in (voorlopig) niet-inenten. 

Ik heb drie verschillende soorten drijfveren gehoord: 1. de holistische natuurgeneeskundige filosofie om een gezond lichaam geen preventief medicijn te geven, 2. de visie dat corona een soort van griepvariant is waarvoor huidige maatregelen, inclusief vaccinatie, overbodig zijn en die daarmee bedoeld zijn om ons te onderdrukken en 3. de overweging om geen onnodig risico te lopen, bijvoorbeeld op zeldzame ernstige vaccinbijwerkingen of op nog onbekende lange termijneffecten van mRNA vaccins.

‘En hoe ga je om met de sociale inentingsdruk als je vanuit je eigen integriteit, vanuit jouw normen en waarden, jezelf niet wilt laten inenten?’

Wij hebben gelukkig het recht op zelfbeschikking en op een eigen mening. Toch merkte ik dat het (voorlopige) besluit tot niet vaccineren bij de vrouwen tot een aantal negatieve gevoelens en spanning leidde: zoals gevoelens van verdriet, schuld, eenzaamheid en uitsluiting vanwege een afwijkende mening, gevoelens van boosheid, achterdocht en wantrouwen tegenover de overheid, het RIVM en de GGD en gevoelens van twijfel en onzekerheid bij gebrek aan informatie en de onmogelijkheid aan vaccinkeuze.

Juist het feit dat het volgen van de eigen niet-inentingsovertuiging meetelt bij het wel of niet slagen van het bestrijden van corona, leidt tot een grote druk op degenen die zich niet laten inenten. Zij voelen zich medeverantwoordelijk voor onze toekomstige kwaliteit van leven en toch kunnen ze vanuit hun innerlijke kompas niet anders. 

Onder degenen die zich wel laten inenten is een groep mensen die weinig sympathie kan opbrengen voor degenen die zich vanuit hun levensovertuiging of visie niet laten inenten, of zoals zij het zeggen ‘hun eigenbelang boven het groepsbelang stellen’. Zij zien de anti-vaxxers in het positieve scenario als profiteurs of ‘free-riders’ indien corona met vaccinatie onder controle komt. En in het negatieve scenario als misdadigers die ervoor zorgen dat corona, al dan niet in nieuwe gevaarlijke varianten, zal blijven voortwoekeren. 

Terwijl de anti-vaxxers zichzelf als redders zien. Trouw aan hun eigen gezondheid en daarmee aan de gezondheid van ons allen. In hun visie zijn zij degenen die overblijven als de rest van de mensheid uitsterft door genetische mutaties, vergiftiging en een verzwakt afweersysteem. Dit is naast het positieve en negatieve scenario de derde optie voor het vervolg van coronapandemie op de mensheid.

Deze nieuwe tweedeling in de maatschappij van vaxxers en anti-vaxxers wordt straks bekrachtigd in een coronapaspoort waarin we beeldend kleur bekennen alsof wij mensen uit verschillende landen zijn. Nog een extra onderdrukkingsmiddel in de ogen van de anti-vaxxers.

Het doet me pijn om te zien hoe sommige van mijn medemensen worstelen met de vaccinatie en het coronapaspoort. Volgens de overheid zijn beide noodzakelijk zijn om de samenleving weer open en menselijk te krijgen. Met de huidige kennis van zaken.

Wat zouden we kunnen doen als maatschappij om het vaccinatie-keuzeproces te verbeteren en de vaccinatiegraad te verhogen?

Al reflecterend kom ik tot een tweetal adviezen:

1. Een oproep aan de maatschappij (breder dan de overheid) om te komen tot een betrouwbare, up-to-date, onpartijdige en onafhankelijke informatievoorziening over corona, met uitleg als adviezen veranderen door het continu voortschrijdende inzicht. Eventueel gecertificeerd door onafhankelijke controleurs.

2. Een oproep aan de overheid om een keuzemogelijkheid te geven voor vaccins als je in een groep valt waar zeldzame zware bijwerkingen voorkomen.

En als laatste de boodschap ‘informeer jezelf zo goed mogelijk en doe wat je moet doen zodat je jezelf vanuit je eigen normen en waarden nu én in de toekomst recht in de spiegel kunt blijven aankijken’ aan degenen die, net zoals ik, nu aan de beurt zijn. Dat doe ik zelf ook. En wat er ook uitkomt, ik blijf evengoed van mezelf en van jullie houden.Dit rapporteren

De moeder aller dagen

Is Moederdag de moeder aller dagen?

Iets om over na te denken vandaag. Of morgen. Of alle dagen van het jaar.

In het rijtje thema-, bewustzijns- en feestdagen neemt de Moederdag een speciale plaats in. Volgens historici kent het vereren van moeders, de moedercultus, een lange historie. In het oude Griekenland en Turkije werd Rhea, de moeder der goden, geëerd. In dit kader past ook de Mariaverering in de katholieke kerk.

En wat te denken van de prehistorische voluptueuze vruchtbare Venusbeeldjes? Verering van de vrouw, de liefde, de moeder? Is moederverering niet zo oud als onze diersoort, de moderne homo sapiens?

De moderne Moederdag is in de 19e eeuw ontstaan in de Verenigde Staten als bewustzijnsdag voor vrede en ontwapening. Begin 20e eeuw werd het concept succesvol als waarderingsdag voor moeders. Een dag waarop moeders bloemen ontvingen en ontslagen waren hun dagelijkse ‘plichten’.

Een dag die tot in het huidige tijdperk van het consumentisme voortduurt. Ondersteund door zowel winkels als Moederdagvierders waarbij de laatsten hun liefde en waardering graag symbolisch als iets tastbaars cadeau willen doen.

Toch voelt één dag aandacht voor het vrouwelijke en zorgzame als niet genoeg, zelfs niet als we internationale vrouwendag daarbij tellen. Twee dagen per jaar is nog geen procent van al onze tijd.

Ik pleit voor een herinvoering van het dagelijks bewustzijn voor de moeder. Niet voor het consumeren en etaleren van meer cadeaus, maar voor het in acht nemen van de menselijke maat in onze interactie, voor het vergeven van menselijke fouten, voor het tonen van dankbaarheid, voor het oog hebben voor de ander. Voor het toetsen van je acties aan de vraag: ‘zou ik het uit kunnen leggen aan mijn moeder?’

Voor meer zorgzaamheid naar elkaar en de natuur. Voor meer dialoog, meer respect, meer aandacht, meer creatie, meer koestering, meer waardering, meer compassie, meer dankbaarheid, meer liefde.

Meer moederdag.

Is het een idee om te leven alsof het iedere dag de moeder aller dagen is?

Framing of het complete plaatje?

Soms lijkt het wel of we in een film leven. Niet alleen corona, maar ook de recente ontwikkelingen in Den Haag zijn surrealistisch. Genoeg inspiratie (helaas) voor een beschouwing over onze democratie.

Framing of het complete plaatje?

Afgelopen woensdag haalde Geert Wilders met een insinuerende beschuldiging zich de woede van Sigrid Kaag op de hals. Zij pikte het niet en classificeerde hem als ‘kampioen framing’.

Wat is framing? Het is een overtuigingstechniek in communicatie waarbij met woorden of beelden enkele aspecten van iets worden belicht met het doel om een mening of gevoel te verkopen. Framing is iets anders dan de waarheid.

Het wordt gebruikt in politieke debatten en in marketingcampagnes. De pers gebruikt framing om complexe zaken simpeler uit te leggen of om zoveel mogelijk sensatie te creëren. Framing kan polarisatie veroorzaken en is een gewild wapen van populistische partijen. Dit alles ter meerdere eer en glorie van de ‘framer’ en zijn achterban.

Het tegenovergestelde van framing is een genuanceerd beeld geven. Een genuanceerd beeld betekent de hele waarheid, het complete plaatje, een objectieve voorstelling van zaken. Het betekent hoor en wederhoor toepassen. Luisteren en doorvragen. 

Dit zou de echte rol van de Tweede Kamer en de pers moeten zijn. Als tegenwicht en controleur van de macht is het de taak van de Tweede Kamer om inhoudelijk goed te controleren en niet voor eigen gewin of sensatie te gaan. De pers behoort haar publiek duidelijk te informeren met hoor en wederhoor en goed journalistiek onderzoek. 

Zowel de Tweede Kamer als de pers hebben dus een grote verantwoordelijkheid voor het goed functioneren van onze democratie en samenleving. Zij zijn de controleurs van de macht. De tegenmacht. 

Juist op het moment dat de politiek de grootste thema’s uit haar geschiedenis moet aanpakken, is het belangrijk dat zowel de macht als de tegenmacht volwassen hun taak uitvoeren. Een volwassen macht misbruikt haar macht niet en is transparant, eerlijk en rechtvaardig. En een volwassen tegenmacht controleert de macht en besteed de kostbare tijd niet aan kinderachtige en polariserende framing-spelletjes. 

De omvang en urgentie van de problemen vragen slagvaardige volwassenheid van de macht én van de tegenmacht zodat we als samenleving een zorgzamer, duurzamer, gelijkwaardiger en beter Nederland tegemoet kunnen gaan. We kunnen niet wachten.

Manuscript Voor onze dochters naar volgende correctieronde op 25 maart 2021

Ja het is eindelijk zover! Ik was bijna gestopt door de stopwoordjes controle, maar het is nu toch echt af. Inclusief toegevoegd corona nawoord.

Het manuscript ‘Voor onze dochters’ is vandaag verzonden naar corrector Johan Krottje, de geduldige en nauwkeurige meester van de Nederlandse taal. Voor de allerlaatste taalcontrole.

Het einde van een jarenlang proces van onderzoeken, schrijven, documenteren, corrigeren en uitgeven komt in zicht. Mijn eerste boek. Zo spannend! 

Ik houd jullie op de hoogte!